تعاریف اولیه مربوط به بحث اموال

تعاریف اولیه مربوط به بحث اموال

تعاریف اولیه

عناويني كه در اين مبحث بايد به صورت مشروح‌تر توضيح داده شوند عبارتند از:

اموال: به كليه دارايي‌ها اعم از مشهود و نا مشهودي كه داراي ارزش و قابل داد و ستد بوده و تحت مالكيت يك واحد اقتصادي قرار دارند، اطلاق مي‌شود.

اموال مشهود: آن دسته از اموال كه داراي موجوديت عيني بوده و قابل لمس كردن مي‌باشند را اموال مشهود مي‌گويند.

اموال نامشهود: آن دسته از اموال كه داراي موجوديت عيني نبوده و قابل لمس كردن نباشند

اموال غير مصرفي: به كليه اموالي كه داراي ارزش و با اهميت بوده و بدون تغيير محسوس ظاهري و از دست دادن مشخصات اصلي بتوان، بيش از يك دوره مالي از آن استفاده نمود، اموال غير مصرفي ( سرمايه‌اي)‌ گويند.

اموال در حكم مصرفي: به كليه اموال غير مصرفي كه به علت كم بها بودن  ،‌ارزش نگهداري و حساب اموال را ندارند، اطلاق مي‌شود. گفتني است كه سقف اين ارزش از لحاظ ريالي در سازمان‌هاي مختلف و در شرايط زماني مختلف، به شكل‌هاي مختلف تعيين مي‌شود.

اموال مصرفي: به كليه اموالي كه در دو دسته قبلي طبقه‌بندي نشده و بر اثر استفاده جزئي و يا كلي از بين مي‌روند، اموال مصرفي گفته مي‌شود.

اموال تحصيل شده: كليه اموالي كه در جريان فعاليتهاي يك واحد اقتصادي از طريق توليد، خريد، احداث، رايگان، اماني و يا افزايش ذاتي بدست مي‌آيد را اموال تحصيل شده مي‌نامند.

جمعدار اموال (امين اموال): ماموري است كه از بين مستخدمين واجد  صلاحيت و امانت دار و به موجب تائيد مقامات ذيصلاح به اين سمت منصوب مي‌شود. بديهي است كه در دستگاه‌هاي دولتي، اين شخص مي‌تواند به عنوان عامل ذيحساب در نظر گرفته شود.

ارزش متعارف: قيمت بازار هر شيء يا مال را ارزش آن شيء يا مال مي‌گويند.

اقلام غير مترقبه: رويدادها و عملياتي هستند كه به دو ويژگي غير عادي و عدم وقوع مكرر، مشخص مي‌شود.