گرمیه این پلکام رو هم یه سرپناه خیس فکرام دورم

صبح نرسیده نم کردو من به شکل نمایش کنارم مردمن

یه خط بهت میدن تا تهش بری یه فصل از کتاب که تهش بگی

همون ادم خوبه بازم ول معطله اون که قصه بلده چرا همرنگمه

حالا تو ای و دقدقه ی ریز و درشتت یا وسوسه سیب درسته

که واس خاطر یکی ما همه اینجاییم گیر درختیم همه این پایین

خیره به ساعت روی دیوار به تاریکی روزا و چه شبایی که بیدار موندم

بی حساب باخودم بی ریا و دورم ببین تو این مسیر محتاج کیا که شدم

کروس تی دی :

هرچی میری جلو خراب تر میشی نمیدونی به کی باید جواب پس بدی

نشد یکی از این شبات رنگی هرجوری حالا تلاش کردی

و دوباره میخوری چوب صبوریا و زندگی پیرت میکنه تو همین جوونیات

میخوای درست کنی میاری یه افتضاحی به بار و بعد یه مدتی میزاری انتقامی به جا ( 2 )

ورس دو بیباک :

سردرگمم ، شک دارم درکم کنن

چون از جنس پاییزم مشکلا رو پاهام مثله واریسن

مثله کنه گاهی زیادی یا کمه ، حالمم خوراک قدمای یه نفره

مثل پاریسمون دوباره من از دیشب بیدارم منم مثله تو ام بی شک بیمارم

با این فرق که

من یه بیمارم که تنها دکترش خودشه از این بیزارم هرکی میخواد کنترلش کنه هی

اندیشه نمیمیره تا فسفر تو مخشه و مفت خور دورشه و جمجمه پر شعر

من پیله میشم رو کلماتو کار نو تر بعد خیر سی شب رو ضربات جالبو کر

کننده چیره میشه به وضع و حال خودم پس مینویسم کاغذو پاره کنم

من یه دل که پر ترکشه یه اسم که بولد تر میشه مشکلاتی که روز به روز بزرگ تر میشه

یه دوش اب گرم یکم بکن نورو کم یه چای تازه دم که حاظرم و لازمن

تا نباشه فاز بدو اخمات خنده بشن بگو به درک که مشکلات حل نمیشن

مثل من باش تا رقبا ترک خورده شن حرف کم بزن عمل کن یه کم

کروس تی دی :

هرچی میری جلو خراب تر میشی نمیدونی به کی باید جواب پس بدی

نشد یکی از این شبات رنگی هرجوری حالا تلاش کردی

و دوباره میخوری چوب صبوریا و زندگی پیرت میکنه تو همین جوونیات